Kasih Sayang Ibu Karya Kahlil Gibran - Fezarzone

“Ibu” Merupakan kata tersejuk yang dilantunkan oleh bibir-bibir manusia. Dan “ibuku” merupakan sebutan terindah. Kata yang semerbak cinta dan impian, anggun dan sahdu yang memancar dari kedalam jiwa.

Ibu ialah segalanya. Ibu ialah penegas kita di kala lara, cita-cita kita dalam rengsa, referensi kita di kala nista. Ibu ialah mata air cinta, kemulian, kebahagian dan toleransi. Siapa pun yang kehilangan ibunya, ia akan kehilangan sehelai jiwa suci yang senantiasa merestui dan memberkatinya.

 Gambar Seorang Ibu yang lagi Menggendong anaknya

Alam semesta selalu berbincang dalam bahasa ibu. Matahari sebagai ibu bumi yang menyusunya melalui panasnya. Matahari tak akan pernah meninggalkan bumi hingga malam merebahkannya dalam lentera ombak, sahdu tembang beburungan dan sesungaian.

Bumi ialah ibu pepohonan dan bebungaan. Bumi menumbuhkan, menjaga dan membesarkannya. Pepohonan dan bebungaan ialah ibu yang lapang dada memelihara bebuahan dan bebijian.

Ibu ialah jiwa keabadian bagi semua wujud. Penuh cinta dan kedamaain.