Puisi Cinta Ala Kahlil Gibran - Fezarzone

Pesisir yang besar lengan berkuasa ialah cintaku

Dan saya ialah kekasihnya

Kami jadinya bersatu dalam cinta, dan

Lalu bulan mengambilku darinya.

Aku pergi ke bulan

Dengan enggan dan Sedikit perpisahan.

Aku dengan cepat mencuri dari belakang

Horizon biru untuk melemparkan

Buih perakku di atas pasir emasnya, dan

Kami bercampur dalam kecerdasan.

Aku memuaskan dahaganya dan menyelam hatinya

Ia melembutkan suaraku dan sifatku.

Dalam fajar saya mengumandangkan

Peraturan cinta dalam telinganya, dan

Ia memelukku dengan erat.

Aku memberi alasannya ialah beliau menyambutku

Dalam beratnya malam, dikala semua

Makhluk mencari hantu ketenangan

Tetapi saya ialah kekasih, dan kebenaran cinta

Aku mungkin lelah, tetapi saya tidak akan mati

Begitulah cinta mitra beliau akan membunuh secara perlahan dan menyiksa orang yang menggenggamnya, dan beliau menghidupkan yang lain yang membuka tangannya untuk orang lain yang membutuhkan. Dan beliau menyerupai dawai, mereka yang tidak tahu cara menggunakannya hanya akan mendengar musik sumbang.